برای شناخت جایگاه کتابخانه در زندگی طلبه، باید تعریف شما از یک طلبه و مسئولیت و کاری که انجام میدهد، درست شود …
حوزه علمیه شیعه، یک ارکان چهارگانه دارد:
- تدریس
- تحصیل
- تحقیق
- تبلیغ
لذا هر فرد طلبه برای آنکه طلبه باشد، طلبگی او در پی اشتغال به حداقل یکی از این ارکان است.
طلبه و حوزه تعریف نمی‌شود، مگر در ذیل یکی از این موارد!
تحصیل و تدریس ماهیت تعلیم و تعلم است؛
در حوزه به عنوان یک نهاد علمی یک مجموعه منابعی است که دست به دست میشود بین استاد و شاگرد، شاگرد تحصیل میکند آن متون را، استاد تدریس میکند آن متون را و این چرخه یک بخشی از هویت طلبگی است تا بخشی از معارف از این طریق نسل به نسل منتقل بشود.
این نهاد علمی به عنوان مبیّن و مدافع دین باید به حفظ و توسعه معارف حساس باشد لذا هر فعالیت علمی که به حفظ و توسعه میراث علمی منتهی بشود تحقیق محسوب میشود که کارنامه حوزه های شیعه در تاریخ از این جهت بسیار مشعشع و پربار است.
- تحقیق در واقع میتواند:
ترجمه یک متن خوب عربی به فارسی، این تحقیق محسوب میشود چراکه به توسعه منتهی میشود. - یک نسخه از قرن پنجم که هنوز چاپ نشده، تحقیق، تصحیح و احیای آن نسخه محسوب میشود.
- پاسخ به یک شبهه
- ارائه تقریری جدید از آن جواب
- پاسخ به مسائل جدید مثل بانک، بیمه، بورس این هم تحقیق است.
و همه اینها از آن جهت که منجر به حفظ و توسعه میراث است تحقیق محسوب میشود.
تبلیغ هم که خط مقدم و بردن پیام دین به مخاطبین اصلی خود یعنی توده های مردم است.
حیات و بقای حوزه و طلبه به این شئون اربعه است.
حالا
کتابخانه به عنوان زیر ساخت این فعالیت های تبلیغی، و منبع ذخیره این معارف و حاصل و دسترنج مسیر پرنور تاریخ علوم است.